En büyük bayram bu bayram...

Artık sağır sultan bile duydu, müstakbel cumhurbaşkanımız kadim kanka/ gül yüzlü Abdullah Bey. Biz buna demokrasi diyoruz ey cemaat, halkın %30’u tuttu, bir partiyi meclise soktu, şimdi o meclis cumhur seçecek, bunu biliyoruz zaten/yakinen izliyoruz zaten. Demokrasi denen meret işte böyle meret bir şey, beyazın beyaz olduğunu göre göre siyah diyenler çoğunluksa eğer istediğiniz kadar münasip bir tarafınızı yırtın, nicelik galip gelir/ nitelik çöpe atılır. Hani zaten demokrasi=Amerika olduğundan beri bu kavramı sorgulamaya başlamıştık, o nedenle meydanlara akanlar ikide bir “demokrasi de demokrasi…” diye slogan atmasalar pek memnun olacağız. AKP demokrasiye aykırı bir yolla gidip mecliste 360 sandalye kapmadı, (sandalye mi dedim, ceylan derisi olacaktı) seçimle geldi. (usül tartışılır ama geçmişe mazi, geleceğe niyazi derler. Biz geleceğe bakalım.)

Gelecek şu: İktidar partisinin güçlü adayı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın verdiği yetkiye dayanarak Allahın emri, peygamberin kavliyle Çankaya’ya çıkacak. (son dakika süprizi olmazsa ki olmaz.) Şimdiden TUSİAD olsun, İstanbul Sanayi Odası olsun Gül’ün görevinin hayırlara(!) vesile olması için duaya başladılar. Ko-medya ne şiş yansın, ne kebap mantığında iktidarda kimse onunla arayı hoş tutma çabasında: Sayın Gül güleçmiş de, ılımlıymış da, Tayyip Bey gibi Kasımpaşalı/eli maşalı değilmiş de, kibarmış da, da da da… Dinci basın cephesindeki durum ise şöyle: Sabah sabah gelen bir e-postanın başlığına göre: VAKİT GAZETESİ, 16 MAYIS’TA DEVE KURBAN EDECEK !

“Vakit gazetesi, Sezer’in gideceği 16 Mayıs’ta deve kurban edecek ! 7 yıllık görev süresinde Cumhurbaşkanı SEZER’in icraatlerini yerden yere vuran VAKİT GAZETESİ’NİN kurban edeceği deveyi dahi hazırladığını ve yöneticilerin gazete çalışanlarıyla süsledikleri iddia edildi. Vakit Gazetesi Haber Müdürü Muharrem COŞKUN, OKUYUCULARDAN GELEN YOĞUN TALEPLER KARŞISINDA deve kurban etmeyi planladıklarını ancak kararın henüz kesinleşmediğini belirtti. Coşkun, “Neden deve kurban edeceksiniz ?” sorusuna ise şöyle yanıt verdi.

“Sevgili Sezer, halkın inançlarıyla barışık bir portre çizmedi. Halk onu kendinden görmedi. Böyle bir yöneticinin görevinin dolması ancak bir kurban kesilerek kutlanabilir, ayrıca belli bir ferahlama olarak da yorumlanabilir. Daha güzel günlerin geleceği umuduyla kurban kesmeyi planlıyoruz. Eğer kararımız kesinleşirse SEZER’in, görev süresinin dolacağı 16 Mayıs’ta bir deveyi kurban edeceğiz. “

26 NİSAN 2007 TARİHLİ VATAN GAZETESİNDEN ALINMIŞTIR. “

Hani geçtiğimiz yıl THY personeli bir uçaktaki arıza giderilince mi ne apronda deve kurban etmişti. Beraberinde “memleketin her kurumuna yerleştiler, kadroyu kurdular, iş güç hak getire/ uzun eşek oynuyorlar…” eleştirileri yağmaya başladı, yabancı basında “haftanın aptalı” yıldızlı brövyesine bile hak kazandık. Ben de o zaman hafta az gelir, yüzyılın seçselermiş dediydim. Tabi zavallı develerin çekeceği çile biter mi, yine demokrasinin kendilerine verdiği/ama bağımsız–sol yayınlara esirgediği özgürlükle yayın yapan Vakit Gazetesi çalışanlarınca bir devenin daha boğazlanmak suretiyle canı alınacakmış. Okuyucular da nasıl okuyucularsa artık, yemeyip içmeyip deve kesme taleplerini ailelerinin gazetesine iletmişler. “Sevgili Sezer” asortikmiş, halktan kopukmuş, halk kendisini kendinden biri gibi görmemiş, halbuki Tayyip öylemiymiş, halkın bizzat içindenmiş, Kasımpaşa’danmış, milletin anasına takıkmış, ne iyi lidermiş. 40 gün 40 gece bayram edileymiş, kazanlar kaynayaymış, deve kanları alınlara sürülüp “Beraber yürüdük biz bu yollarda” türküsü çığırılaymış. Ekonomi büyüyormuş, sanayimiz yüzde bilmemkaç büyümüşmüş, her şey güllük ve de lalelikmiş. (İSO’nun yalancısıyım ben.)

İstanbul’un Gaziosmanpaşa ilçesinin Sultançiftliği denen varoş ilçesinde babam görevi nedeniyle 15 yıl, biz de babam dolayısıyla 5 yıl bulunduk. Orada bir arkadaşım vardı benimle aynı yaşta, bir anası vardı 39 kilo zayıf bedeniyle 3 çocuğuna mukayet olan. Arkadaşım Selda konfeksiyonlarda 3 kuruşa saatlerce çalıştı durdu, ortanca kardeş meslek lisesini bitirdi, tesisatçı oldu. Küçük Selo en son lisedeydi, Ayfer teyze en son hastaydı, Selda en son çalıştığı yerden patronların muamelesi nedeniyle ayrılmış, iş arıyordu, ortanca kardeş Tarık mesleğini ele almış, anasının umudu olmuştu. Sanayimiz büyüyor, büyüyor, büyüyor, gidip Selda gibilerinin sırtına biniyordu, Tarık’ın ellerini daha 20 yaşında nasırlaştırıyordu, Ayfer Teyze’ye doktor bulunsa ilaç bulunamıyor, ilaç bulunsa para bulunamıyordu. Tatlı masallar anlatmaya devam ediyordu birileri, ekonomi öyle iyi, öyle iyiydi ki bu kadar olurdu, aşkolsundu.

Her şey daha iyi olacaktı…Öyle iyi, öyle iyi, öyle iyi olacaktı ki yeni dönem deve kanı akıtılarak 40 gün 40 gece davulla zurnayla kutlanmalıydı...

Posted in: ironi, yes it's fucking political