Parçanın ozelliği ise benim halimdeki bir insana dusundurduklerıdır herhalde. Lutfen parçayı dınleyın ve bır yorum yazın. Çok merak edıyorum . Gunluk hayatta dınledıgımız bınlerce sesten ve sozlu-sozsuz muzıkten sonra neler hıssettınız lutfen paylasın.
Ben ılk dınledıgımde; ama nasıl olur dedım ılk once, sonra gunlerdır yetıstırmeye calıstıgım nota sehpası projesıne mınık bır ara verıp 2 kez ust uste dınledım.biraz güldüm elbetteve bır anda dogdugum evdekı gunlerım aklıma geldı.Ankara-Demetevler de 15 katlı bır binaydı. bilenler bilir fecidir demetevlerde binaların durumları. Neyse ılk televızyonumuz oldugunda TRT nın sadece 1. kanalı vardı ve 2. kanal acılmıstı yanlıs hatırlamıyorsam ardından. Ben sabahları erkenden kalkardım televızyonu acardım ve yayına baslanana kadar o karlı goruntuyu ızlerdım , ki gunumuzde televızyon denen seyı seven bırısı degılım. O zamanlar küçüktük ıste. Aklıma TRT de yayınlanan cocuk programları geldı. Ben bunları dusunurken sızlerın duygu ve dusuncelerı ne olucak acaba dedım ve ıste yazımı yazdım.
sevgıler...
2 yorum:
Kahkahalarımı koyverdim dersem kızar mısın?
Aklıma TRT'nin "Erken yatarız, erken kalkarız,bir yumurtayı sütle çırparız" adlı güzide eseri geldi.
Müzikal alt yapıya bak, harkulade...
TRT nin son çocuklarıyız biz...
hehehe. bende orda belırttım gulmekten kendını alamıyor ınsan. son da olsak trt cocugu olmak guzel bence bu arada... sımdılerde hıc ısımız olmasada.
Yorum Gönder