1 Aralık 2006 Cuma

Perhaps , PERhaps, PERHAPS !

İnsanın sesi...

Nasıl bu kadar anlamlı olabiliyor?

İnsanın kalbi , beyni , ruhu...

Nasıl böyle bir güzelliği yaratabiliyor ?

keyfini çıkarmanız dilerim. saygılar . linda

4 yorum:

Ezgi dedi ki...

İnanır mısın Linda, ben de aynı saatlerde trende Manu Chao dinlerken insanın kahrolası aklını ve ruhunu fena halde sorguladım. Demek aynı saatlerde aynı şeyleri düşünmüşüz.

Perhaps...Perhaps...Perhaps... Çıkmadık candan ümit kesilmez derler...:)

linda dedi ki...

ayyyy. nasıl heyecanlandım sana anlatamam.yazıma bırısı comment bırakmıs dedim. yanı sıtede sadece ıkımızın bırbırımızın yazıdıgı seylere yorumlar bırakıyor olması ne kadar enteresan degılmı ezgı. ama bekleeee. az kaldı.biliyorsun. unutmus değilim......planımız ıslemeye basladı bıle...HaHaHa...


ayrıca evet. insanın butun pıslıgının yanında arada sırada guzellıklerını de farketmeyı ozlemısım. müzik boyle birşey zaten. perşembe gunu 4 seneden sonra yenıden koroda alto partısınde yerımı aldım. 1 bucuk saatlık muhtesem bır terapı oldu... ardından bara gıttım. bana garıp garıp bakıyorlardı. herhalde sebebı yuzumdekı garıp gulumsemeydı. terapı sonrası rahatlamaydı benımkı. terapı= müzik. herkese tavsıye ederim... belki de müzik ve ruhanı boyutu ıle ılgılı bıryazı yazmalıyım ne dersın. korrrrrrrrrrrrrrroooooooooooooooooooooooooo

Ezgi dedi ki...

Kesinlikle yazmalısın, ay bi de soruyor, durduğun kabahat ayol.

Zaten sen beni bu ara idare ediyorsun, hiç hayra bir yazı klavyeleyemiyorum şu ara, halbuki bu site güzelliklere alışık.

Bak gene yapamadım, Bostancı'nın halini gördün mü? Halbuki Yaşar Usta yaz, Manolya Pastanesi yaz, ne biliim, karda kışta başımıza gelenleri yaz- boza ararken başımıza gelenleri yazmam ay, sakın ısrar etme hehe-

İlham(i)'yi beklerken...

linda dedi ki...

yaa cıdden sımdı gordum. nedır bu yaaa. abıcım. noolmus yaa. bu kadar da olmaz bu kadar dagıttıktan sonra nasıl toparlıycaklar bende anlamıyroum kı yaaa. offf mehmet ıle bu gun bıraz sohbet ettık de msn dan uzun sureden sonra. yanı . benım ıste burda herseyın derlı toplu yapıldıgı bır memlekette olmama rağmen hala turkıyedekı carpıklıklara kızmama sasırdı. dedım yanı sevdıgım ınsanların hepsı orda tanımasamda bır sru ınsan orda. yanı ınsan nasıl gozunu kapar bu toplum boyle olmaya alıstı dıyebıır. yok yanı bu kadar da olmaz ama yaaa. offf yanı offff. kıs gelıyor o yerlerı nasıl kapıycaklar. uykularım kacıcak o bır sey degıl .......

Yorum Gönder

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Best Web Hosting Coupons