Ondörtşubatgününüzkutluolsun...

Bugün özel mi özel bir gün. Hayır, ondan dolayı değil.:) O konudaki düşüncem ne yazık ki bu şarkının sözlerinden ibaret. Zaten Google'a da teesüf ediyorum, çikolataya batırılmış çileğin "g" harifinin yerini aldığı bir logo yapmış, açıp açıp yalanıp duruyorum sabahtan beri. Bir de başka gün yokmuş gibi diyete de başlamış bulundum bu sabah itibariyle. Zor oluyor, çok zor...

Bugün Marc Almond İstanbul'da performans sergileyecek. Son zamanlarda kaçırdığıma üzüldüğüm konserler hanesine yazdım şimdiden. Ben de evde dinliyorum.

Sadece Almond'a değil, şu aralar Radiohead'in Optimistic parçasına takılmış gidiyorum. Vokalim pek hoş doğrusu, suratsız Yorke görse gözleri dolar. Hayır Yorke ile alıp veremediğim yok, severim keratayı. Ama tipi bana birini hatırlatıyor, eskilerden birini...

Almond İstanbul'u müziğine bularken takvimden bir gün daha düşeceğiz hep birlikte...Öyleyse 14 Şubat'ınız kutlu olsun. Hayır, o değil.:) Öykü Gününüz kutlu olsun!

Posted in: müzik, özel günler