Kezban İstanbul'da-2: Yerinde Yeller Esen Trafik Işığı

Ey başını kaldırmadan minibüsten inmeye kalkan Kezban! Gözün oynaşta(farz-ı misal yani), kulağın "The Stars We Are" da olursa müsait bir yerde inmek istediğin, o her zaman köşe başında duran trafik ışığının yerinde yeller estiğini görür, beyhude elin alemin maskarası olmazsın toplu toplu taşınırken.

-Şöför Bey trafik ışığını geçmeden ineyim ben lütfen.

-Hangi trafik ışığı hanfendi?

-E, işte bu trafik ış... Bi dakka ya...Ay çok afedersiniz, kaldırmışlar mı buradakini?

-Eh, bir ay oldu nerdeyse.

-E ben İstanbul'da değildim bir aydır.

-Şimdi de mi görmediniz?

-......

(Kahkahalar... Ben kendime Kezban demiyorum boşuna. Bazen beyinde sinir iletimi yapan bağlantılar kısadevre yapıyor. Hem ayrıca bu dünya Sultan Süleyman'a kalmamış, alelade bir sinyalizasyon direğine mi kalacak...Hem de İstanbul'da! Adamlar koskoca Üsküdar'ı taşıdılar bir yerlere, şimdi kimse bulamıyor yerini. Bunu bile bile trafik ışığının hesabını sormak sana mı düştü ey Kezban! En nihilistinden felsefemi de yapıyor ve izninizle birkaç saatliğine Eskişehir'e kaçıyorum, yarın 5 gibi siz Jimmy Buffet'dan "It's Five O'Clock Somewhere"i dinlerken ben İstanbul'a dönmüş olurum.)

Posted in: ironi