Cide'den Diğer Ayrıntılar

Pazar günü sabah saatlerinde Cide'ye ulaşmış ve hiç uyumadan kahvaltıdan sonra gezinmeye başlamıştık. Zaman da kısıtlı olduğundan Cide'nin her yerini gezmemiz gerekiyordu, bu konuda Necip Enişte'nin ve emektar düldülünün hakkını teslim etmek gerekiyor. Bu son fotoğraflar Cide'ye dair diğer görüntüler.

Cide sırtını yemyeşil ormana dayamış, eteğine de Karadeniz'in adı kara kendi turkuaz sularını almış demiştik ya... Sadece bunlarla da sınırlı değil. Tam ortasında dünya harikası bir kanyon uzanıyor. Yazın kanyonun altındaki derenin buz gibi sularında yüzülebiliyor. Cide'deki bir başka doğal güzellik ise mağaralar.

Dede Evi'nin bahçesinden koparılmış iki leziz elma sahildeki taşların arasında poz verdikten sonra hatır hutur yenildi. Hatıraları bu fotoğrafla sonsuza kadar yaşayacaktır...



Bu bahçenin bütün domates rezervlerini

fındık-fıstık yer gibi ben tükettim, lezzeti hala damağımda. Dolmalara, böreğe çöreğe pas vermeyip habire domates kemirdiğimi görenler çok eğlendiler, ben de domates akıllı yapıyormuş, okulu hemen bitirmek için yiyorum dedim, "Ye o zaman evladım, daha çok ye..." dediler öyle diyince. Mmmm...

Hani o meşhur misler gibi kokan defne yaprağı var ya... Fahamet Teyze işte onun dalıyla poz verdi. Bunlardan yol kenarlarında çok var. Ayrıca ben hayatımde ilk kez "Villadin" denen bir yemişten haberdar oldum, dışı kıpkırmızı ve olmamış böğürtlene benziyor, içi ise şeftali renginde ve yumuşak. Bunlar da yol kenarlarındaki çalılardan doğal doğal toplanıp, anında yutuluyor.:)

Dede Evi'nin Pencereleri...

Buna yorum lazım gelmez herhalde, kıtır kıtır yiyelim gitsin. Mmmmm...


Hayatımda ilk kez çöp olmak istedim. Çöpleri buraya boşaltan kamyoncunun dediğine göre Belediye çöp döküm yeri olarak burayı göstermiş. Dünya üzerindeki en şanslı çöpler olarak tarihe geçmeleri an meselesi, manzara enfes. İronik bir fotoğrafla Cide yoluluğumuza noktayı koyalım, daha güzelleriyle yeniden buluşmak üzere.

Cide'ye gidişte ve dönüşte dinlediğim Manu Chao'nun "Clandestino" albümünden Bongo Bong bu postun hemen başında. Kendi çöplüğünde kral olanlara gitsin bu şarkı bakalım.

Posted in: Fotoğraf, seyahat