1 Mayıs 2007 Salı

Mike.... Wasovskiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii....




Sabahtan beri düşünüyorum, düşünüyorum, düşünüyorum, bugün önemli ve de özel bir gündü ama neydi? Neydi…Neydi…Neydi…?

Düşüne düşüne okula gittim, derste bir yandan not tutarken düşünüyorum, neydi neydi neydi… Dersten çıktım, doğru kütüphane, neydi, neydi, neydi…? Yakışıklı mı yakışıklı bir çocuk gördüm, ah dedim, Linda olaydı ne dedikodu yapardık şimdi… Linda… Yakışıklılar… Kütüphane… Eskişehir… Bir Mayıs! Topladım bunları, ekledim birbirine… O anda bir ampul yandı kafamın içinde… (simge olan ampul değil, Edison’un bulduğu ampul bu!) Evet bulmuştum, bugün 1 Mayıs İşçi Bayramıydı… Ve ayrıca mayısın ilk günüydü… Ve ayrıca tezimin teslim tarihine 24 gün kalmıştı…

Ama hala rahatsızdım…Başka bir şey daha vardı bugün…Neydi…Neydi…Neydi…? “American Motion Picture” dergisine bakarken Monsters Inc. İle ilgili bir yazı gördüm. O moralimin korkunç bozuk olduğu, insan denen yaratıktan ilk büyük kazığı yediğim geceye gitti aklım. Elimde bira, Linda’nın yatağının üzerinde oturmuş salak salak ağlıyorum. Ama öte yandan güçlü kişilik takılıyoruz ya anasını satayım, gözyaşlarının arasında da histerik kahkahalar patlatıyorum. Linda : “Hatun delirdi…” dercesine bakıyor, sakinleştirmeye çalışıyor… “Dur” diyor, “ben de sana iyi gelecek bir şey var…” “Nedir?” “İzle bak, çok eğleneceksin…” “Hadi be oradan…” diyorum, “bu gece beni hiçbir şey neşelendiremez…” Filmi izlemeye başlıyorum, gülüyoruz, gülüyoruz, gülüyoruz… Histerik halimden kurtuluyorum, ağlamak yerine gülerek içimi boşaltıyorum ve üstüne Mike Wasovski için “Bu benim hayalimdeki adam, aşık oldum Linda…” diyorum, gülüyoruz gene…Ciddiye almıyor o zamanlar ama 4 senelik arkadaşlığımız süresince ne zaman Mike’ın fotoğrafını, görüntüsünü ya da sesini duysam “Lindaaa, aşığım kızım ben…” diyorum, bıkıyor artık. Linda…Eskişehir…O gece…Monsters Inc…. Mike…Dark bira… 1 Mayıs… Hah, buldum! Bu sefer hatırladım…

İyi ki doğdun dostum, iyi ki varsın ve iyi ki sensin. Sen biliyorsun, bugünü hatırlamak için çok düşünmedim, yukarıdakiler hep iyi bir şeyler yazabilmek içindi. Kıymetini bil, hem Mike’lı hem de Van Morrison’lı bu videoyu çok aradım. Seni moruk seni…J)

1 yorum:

linda dedi ki...

canımsın yaaaaaaaa...
yanı o geceyı ve dostlugumuzun baslangıcı sayılıcak belkı de o geceyı asla unutamam bende. fakat daha da komıgı hatırlarsan aynı modda amelie yi izlediğimiz geceydi. nino amelie yi öptgunde ıkımızınde gozlerınden yaslar gelıyordu. boyle ıste abıcım. her zaman boyle olabılmek dılegı ıle. cok cok tesekkuredıyorum. her seferınde bıkmadan ızleyebılecegım belkıde dunyanın en guzel anımasyonlarından bırını bu formatta buldugun ıcın, ben resmen 25 yılı bıtırmıs oldugum ıcın, kedıler ıcın, hersey ıcın... opuyorum cok. cok sagol.

Yorum Gönder

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Best Web Hosting Coupons