Bir Cuma Günü İle Nasıl Başedilir?

Saçımın dökülme hızı, kedimgillerin tüylerinin dökülme hızına eşit. Sabah bu acı gerçekle yüzyüze kalmışken, üzerine temizlik sopası ortadan 'çat' diye ikiye ayrıldı. Sağ elimle orta derecede baskı yaparak tuttuğum sopanın hiçbir belirti vermeden kırılması fizik kurallarına aykırı. Haliyle, oturdum, bir de 'Merkür neden beni sevmiyor' diye ağlamaklı oldum. Üzerine 'Yürüyen Ölüler' adlı çizgi romanımın son sayfalarını okudum. Anlayacağınız, fevkaladenin felaketinde bir Cuma beni bekliyor.

Pazartesi hep ıvır kıvır günüm olmuştur ezelden beri. Marianne Faitfull'dan 'Ruby Tuesday' dinlemediğim Salı pek duyulmuş şey değildir. Çarşamba'yı Perşembe geldiği için pek severim. Perşembe günleri radyo dinlerim. Cumartesi sabahları mutlaka bir film izlerim. Pazar günleri ise, mutlaka buzdolabında reçel olsun isterim. Sahi Cuma'yı atladım. Cuma ne yaparım ben? Müzik mi dinlerim? Rapor mu yazarım? Kurabiye mi yaparım? Kitap mı okurum? Pazara mı giderim? Cuma ritüelim ne?

Cumalar karışık. Kesin 'şunu yaparım' dediğim bir şey yok. Süprizlere açık. Yeni birileriyle tanışma, belki birinden etkilenme, az biraz flörtleşme, 'one tequila, two tequila, three tequila, floor tequila!' tekerlemesini hatırlama, kayıtsızca dansetme, yırtılan papuçları bir kenara atma... Ne olursa. İt's a Free-day yani. Başının çaresine bak günü.

Derseniz ki, bugün nerelerde olabilirsin? New Model Army dinleyebilirm Ghetto'da. Canım caz çekerse, ki çeker, Babylon'a uğrayabilirim Aronas konseri için. Belki Eski Galata Köprüsü'nde olurum, parti var diyorlar. Canım hiçbirini çekmezse, evde kalıp Türk filmi seyrederim, mesela 'Vesikalı Yarim'i. İstanbul'un evlere şenlik Cuma kalabalığından bir kişi eksilir.

Umutsuz ev Ezgi'sinin Cuma günü hayatta kalma rehberini okudunuz.

Hah evet unuttum. Çok beklemiştim Ekim seni, hoşgeldin.

Dip sos. Filmekimi reklamında çalan şarkı araması yaparak gelen ziyaretçilere özel not; O şarkı Steve Miller Band - Serenade. Bir dahakine içeriğimizi okumaya da bekleriz, komşulukta tabak boş iade edilmezmiş ne de olsa.

Posted in: babylon, ghetto, istanbul, konser, müzik, tasarım