Leonard Cohen'in Ticari Sahnesi

Aslında bu yazıyı 10 küsür senedir süren Leonard Cohen aşkıma bir güzelleme olarak düşünmüştüm. Kendisini ilk olarak evdeki çekme kasetlerden keşfettiğimi anlatacak, sonra yılların ilerlemesiyle ne şekil bir Cohen hayranı olduğumdan dem vuracaktım. Çok sevdiğim kişilere gösterdiğim bu "takıntılı" tavrın beni ne hallere sokabildiğini paylaşacak, sonunda da Leonard Cohen'i İstanbul'da dinleyecek olmanın heyecanından söz edecektim.

Ancak Roll dergisinde az önce okuduğum bir röportaj bütün bu düşünceleri sildi süpürdü. Röportajın bir yerinde Leonard Cohen'in bu konserleri verme nedeninin muhasebecisi tarafından dolandırılması olduğu belirtiliyordu. Bilet fiyatlarından dolayı konsere gidip gidemeyeceğimin belli olmadığı şu dönemde bu bilgi ve Leonard Cohen konseri için creme de la creme tabakadan 20 kişiye özel davetiye dağıtılacağı ancak O'nu gerçekten dinlemeye can atan kişilerin bilet fiyatlarının yüksekliği nedeni ile bunu gerçekleştiremeyeceği düşüncesi beni tek kelime ile irite etmeye yetti.

Tabi ki, müzisyenlerin yalnızca yüreklerinden geçen güzellikleri dinleyicileri ile paylaşmak için konser verdikleri gibi bir naif düşünceye sahip değilim. Ancak, müzik sahnelerinin bu denli ticarileşmesi canımı sıkıyor.

Ama yine de Leonard Cohen gibi yüreğinden şarkı söyleyen adamlar ender bulunur. Herşey bir yana, bu gerçek bir yana...

Posted in: konser, kültür-sanat, müzik