Önceden yazılmış olmayan bir senaryoyu oynuyorum bazen. Başrol oyuncusu,zaman zaman ışığımı kesmek isteyenlere inat,benim. Yapmak zorunda olduklarımı hatırlatan çalar saate uyandığımda, ilk işim saçalarımı sıkıca toplamak oluyor. İç münakaşalarım sonucunda mantığımın sesini dinlemişsen eğer,yollara atıyorum kendimi sabah serinliğinde. Görmek istemediğim görüntüler, duymak istemediğim sesler. Ya da uzun zamandır görmek , konuşmak istediğim fakat ya aynı karşılığı alamadığım ya da görünce birden hevesimin kırıldığı suratlar. Çantamda müzikçalarım, tuşuna dokunduğumda çalan melodinin benim filmim için bestelenmiş bir soundtrack olduğunu hayal ediyorum,istediğim zaman geriye alabiliyorum çalan şarkıyı. Bir daha...Bir daha...
0 yorum:
Yorum Gönder