Kadın Eli Değmiş Arabesk

Madem çocukluğumda ne menem bir deli olduğumu anlatmaya giriştim, devam edeyim. 8-9 yaşlarında büyüyünce minübüs şöförü olmak istiyordum. Minibüs şöförleri kadar para kazanan bir başka meslek erbabı aklıma gelmiyor, her arabasına binen kendisine para uzatıyor diye ne kadar şanslı olduğunu düşünüyordum. Bu nedenle biriktirdiğim paraları kumbaramdan çıkarır, minibüs şöförü olup ön koltuğa, yani koltuğun başına tüner, paraları bir elimden ötekine geçirir, bu işten büyük keyif alırdım. Oyundan sıkılınca ya da uykum gelince, ne kadar olduğunu adım gibi bildiğim parayı günün hasılatı diye yeniden sayar, para kazanmışım gibi mutlu olurdum.

Sonra defalarca izlediğim Türk filmlerinin de etkisiyle pavyon şarkıcısı olmayı hayal etmeye başladım. Filmdeki iyi kız pekala zorla pavyona düşmüş olabilirdi, ancak sahne ışıkları altında gözlerini süze süze okuduğu şarkılar beni kızın zavallılığından çok daha fazla ilgilendirirdi. Bir anda hayal gücüm harekete geçer, şarkıcı kadın olur, masalarında oturan dinleyicilerime, yani odadaki koltuklara playback yapmaya başlardım. Şarkım bitince de "şıkşıkşık" diyerek alkış efekti yapar, kuliste süzüle süzüle hayranlarımı kabul ederdim. Türkan Şoray, Hülya Koçyiğit, Sevda Ferdağ falan halt etmişti yanımda.

Şimdilerde minibüs ya da pavyon şarkısı gibi etiketlerle kimilerince aşağılanan müziklere olan merakım belli ki o zamanlardan kalmadır. Bir Esengül olsun, bir Kamuran Akkor ya da Handan Kara olsun, yüreğime fena dokunurlar şarkılarıyla. Bergen'in azılı bir hayranıyım. Neşe-Gülden Karaböcek dinlerken demlenmeyi severim. Bütün bunlar ne denli cızırtılı kayıtlar olursa, o kadar makbuldür benim için. Arabeskin kadın eli değmiş olanını severim.

"Kadın Eli Değmiş Arabesk: Youtube'un Katkılarıyla"

Esengül - Beterin Beteri Var

Bergen - Kul Feryadı Bu

Kamuran Akkor - Bir Ateşe Attın Beni (bunu ayrı severim)

Neşe Karaböcek - Ben Seni Unutmak İçin Sevmedim

Posted in: hatunsal vaziyetler, Hayat, müzik