Hayalin İçin Ağlat

Sahnede uzun boylu güzelce bir kız yanında Cenk Eren ve Gül Saygı olduğu halde jürinin ne diyeceğini bekliyor. Karşısında “ilk kez bir araya gelmekten gurur duyan 3 dev isim: Seda Sayan, İbrahim Tatlıses ve Muazzez Abacı.” İbo az önce hayali için şarkı söyleyen kıza “beni inandıramadın!” diye şarlıyor, “Neden geldin buraya?” Kız “Annem hasta, evimiz kira. Ev alacağım anneme.” diye bir şeyler geveliyor donuk bir sesle. Sesi yeterince itaatkar ve acıklı gelmemiş olacak ki Seda alıyor sazı eline: “Anlat!” diyor kıza, “İnandır bizi. İnandırıcı olmak için anlatman lazım!” Kızdan acıklı bir öykü bekliyorlar. Kızdan, onların deyimi ile yetmişmilyonu oturduğu yerde salya sümük ağlatacak, yürekleri Urfa isotu gibi cayır cayır yakacak ve insanlara “vay be ne hayatlar yaşanıyor.” dedirtecek bir öykü anlatmasını bekliyorlar ki yapımcılar ve reklamverenler kanala paraları akıtsın. Akıtsın ki o 3 dev isimin en azından ikisi daha da devleşsin. Bir ev, bir araba, yeni bir aşk, daha çok, hep daha fazlası. Öykü ne denli iç kanırtırsa o kadar iyi herkes için.

Kız gelecek hafta öyküsünü yeterince yakıcı hale getirmezse yarışmadan şutlanacak. Öyküsü kafi miktarda gözyaşı döktüren hayali ne ise ona kavuşacak.

Devler daha dev ve daha dev ve daha dev olacak…

Posted in: Hayat, ironi