Birileri "bu ülkede kadının adı yok" derken lüzumsuz edebiyat parçalıyor sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Sabah Nina Simone gibi "param yok, pulum yok, param pulum olmasın ziyanı yok, ruhum var ya, kadınım ya, bu bana yeter!" diyerek özgüven zırhınızı kuşanıp sokağa çıkıyorsunuz, akşamında binbir türlü ayrımcılığa, saçma sapan cinsiyetçi kavgalara, psikolojik ya da direkt fizyolojik tacize maruz kalıp gururunuz örselenmiş olarak eve dönüyorsunuz. Saçma sapan adamın biri dolmuş koltuğunda oranızı buranızı elliyor, elini alıp kıçına sokmak istediğinizde olaya seyirci kalmayı yeğleyen, olay çıkmasından falan ölesiye korkan ve etliye sütlüye bulaşmayan güruh "dur" demeye kalkıyor, "dur, uzatma. dur, olay çıkarma. dur, hadi kardeşim git işine. dur sen de o eteği giymeseydin canım...
Yukarıdaki paragrafi dün akşam yazmıştım. Yayınlayıp yayınlamamak konusunda kararsız kalmışken gazetede şu habere rastgeldim. Sonra buna... Ve buna...
Sonuç olarak:
Funny Happy Monsters Everywhere
0 yorum:
Yorum Gönder