Yüksek Ses

Bazen bir yerlerden eylem-protesto duyuruları gönderiyorlar sağ olsunlar, geçtiğimiz günlerde de “pek tepkili bir site, tebrikler” menşeli birkaç ileti, mesaj, not vs. alınca aklıma geldi: benim en gıcık olduğum şeylerden biri bir şeylere tepki duyduğunu aktaran insanların karşısındakini sanki rahatsız edecekmiş gibi başlamasıdır lafa… “Hani vaktinizi almak gibi olmasın ama, bilmem sizi alakadar eder mi ama, buna yer vermek size uygun olur mu ama…” gibi gibi.

Hayır olmaz. Hele sesini kedi yutmuş gibi kendi sessizliğinde, kendi görmedim-duymadım-bilmiyorum rahatlıklarında debelenip boynunu büken milyonlarcasının yaşadığı bir zamanda hiç olmaz. Yükselen seslerin bir kısım okuyucuya ulaşmasına aracılık etmek güzel. Belirtmek istedim.

Takdir edilesi ses yükseltmelerden biri de işte şu aşağıdaki:

http://gopekibi.googlepages.com/home

Gıcığımı cezbeden bir grup daha var ki onları da anmadan geçemeyeceğim doğrusu. Bunları birileri sokaktaki çocuğa iki kazak bir pantolon verirken, kedilere bir kap mama, bir kap su koyarken ya da ne bileyim emekli maaşlarının azlığını protesto ederken “Valla canım kardeşim, çok ulvi bir şey bu yaptığınız. Cennette yeriniz hazır. Keşke zamanım olsa da ben de gelsem… İş güç derken yaşamayı unuttuk yeminlen.” demelerinden tanıyabilirsiniz. Canlı bomba olup elimdeki bombanın pimini çekiveresim gelir bu sözleri ve benzerlerini duyunca. “Kıçımı kaldıramıyorum anacım, yağ bağladım” de, canımı ye, ama zaman deme, para deme, iş güç hiç deme.

Deme yani.

Posted in: Sivil İnsiyatif